Proefexamens bereiden Lotte voor op het echte werk
Het was een liefde … liefde voor … liefde voor techniek
Op school trekt Lotte Auwerx haar passie voor technische huzarenstukjes door in de lessen STEM en Techniek. Programmeren, technologische toepassingen in elkaar knutselen, … : daar gaat voor Lotte niks boven. Behalve de speeltijden misschien, want dan leeft ze zich helemaal uit met haar vrienden en vriendinnen.
Lotte Auwerx is in de wieg gelegd voor onze richting STEM. Ook thuis zet ze haar inventieve brein namelijk graag aan het werk: “Onlangs herstelde ik samen met mijn papa een luidspreker. En ik maak ook zelfontworpen armbandjes.” Natuurlijk wijst Lotte STEM en Techniek aan als haar lievelingsvakken: “Tijdens de lessen STEM hou ik ervan om te programmeren. En bij Techniek mogen we allerlei dingen maken.”
Eerste ‘grote’ examen
Dat Lotte zich zo goed in haar vel voelt op Lyceum Genk, wijst ze deels toe aan de extra ondersteuning. Want dankzij de juiste begeleiding overwint deze enthousiaste jongedame haar dyslexie, en studeert ze net zo goed als haar klasgenoten: “Mijn leerkrachten houden er voortdurend rekening mee en helpen mij op verschillende manieren. Dankzij hen kan ik ook met veel trots terugkijken op mijn examens.”
En dat terwijl het verschil met de lagere school toch aanzienlijk is: “Op de lagere school kregen we enkel een klein examen van enkele hoofdstukken wiskunde. Daarom vond ik het leuk dat we hier tijdens de flexweek zowel remediëring als een proefexamen kregen. Dat heeft me zeker geholpen tijdens de echte examens.”
Goed uit de startblokken
De eerste schooldag op Lyceum Genk vond Lotte – net zoals de meeste nieuwe leerlingen – best spannend: “In het begin van de dag was ik een beetje bang. Maar nadat we een aantal spelletjes deden om elkaar beter te leren kennen, voelde ik me al meer op mijn gemak. De sfeer in de klas zat er snel in.”
De rol van de leerkracht
Ook klastitularis Annelies Derison voelt de ‘1 september’-kriebels nog elk jaar: “Ik begrijp heel goed hoe mijn leerlingen zich voelen op zo’n belangrijke dag. Daarom vind ik het ook belangrijk dat we niet meteen in de boeken vliegen, maar dat ze vooral elkaar en de school wat leren kennen.”
En ook de rest van het schooljaar houdt Annelies haar leerlingen goed in de gaten: “Het welbevinden van onze leerlingen staat met stip op één. Als we merken dat iemand wat stiller is dan anders, gaan we op een subtiele manier met die persoon praten tijdens de middagpauze.”